Η Έμιλι (34), μια μητέρα που μεγάλωσε μόνη το παιδί της, είχε καταφέρει να χτίσει μια νέα, γαλήνια ζωή με τον αρραβωνιαστικό της, τον Μάικλ, έναν άντρα που αγαπούσε τον 12χρονο γιο της, τον Λούκας, σαν να ήταν δικός του. Το μόνο αγκάθι ήταν η μητέρα του Μάικλ, η Λορέττα, η οποία δεν έκρυβε ποτέ την απέχθειά της για το παιδί που η Έμιλι είχε από προηγούμενη σχέση.

Τέσσερις μήνες πριν τον γάμο, ο Λούκας άρχισε να φέρεται περίεργα — κλεινόταν στο δωμάτιό του και έκρυβε κάτι κάτω από μια κουβέρτα. Το μυστικό αποκαλύφθηκε τρεις εβδομάδες πριν την τελετή, όταν ο Λούκας, τρέμοντας από άγχος, μπήκε στο δωμάτιο της μητέρας του κρατώντας μια μεγάλη θήκη ρούχων. Μέσα, η Έμιλι βρήκε ένα υπέροχο, κρεμ, χειροποίητο νυφικό, το οποίο ο Λούκας είχε φτιάξει κρυφά για εκείνη — μαθαίνοντας νέα βελονάκια από το YouTube και ξοδεύοντας όλες του τις οικονομίες. Συγκλονισμένη από την αγάπη και τη θυσία του παιδιού της, η Έμιλι αποφάσισε εκείνη τη στιγμή πως θα φορούσε το φόρεμα στον γάμο.

Την ημέρα της τελετής, η Έμιλι εμφανίστηκε με το νυφικό που ο Λούκας είχε φτιάξει με τόσο κόπο. Το χειροποίητο φόρεμα ήταν μοναδικό, εντυπωσιακό, και αμέσως τράβηξε τα βλέμματα των καλεσμένων. Ο Λούκας έλαμπε από περηφάνια μέσα στο κοστούμι του, ευτυχισμένος που έβλεπε τη μητέρα του να φορά την δημιουργία του. Ήταν μια στιγμή απόλυτης επιβεβαίωσης για εκείνον — η απόδειξη ότι το δώρο του όχι μόνο έγινε δεκτό, αλλά λατρεύτηκε.

Κι όμως, η όμορφη αυτή στιγμή διαλύθηκε μόλις εμφανίστηκε η Λορέττα. Το βλέμμα της καρφώθηκε πάνω στο φόρεμα και αμέσως η έκφρασή της στράβωσε από απέχθεια. Με κοφτή, περιφρονητική φωνή σχολίασε:
«Ω, αυτό… είναι πλεγμένο; Πες μου ότι δεν άφησες το παιδί να σου φτιάξει το ΝΥΦΙΚΟ.»

Οι καλεσμένοι πάγωσαν, μα η Λορέττα δεν είχε τελειώσει. Γύρισε προς τον Λούκας και συνέχισε, προκαλώντας το μεγαλύτερο χτύπημα:
«Γλυκέ μου, το πλέξιμο είναι για ΚΟΡΙΤΣΙΑ. Και ειλικρινά; Αυτή η… κατασκευή μοιάζει με τραπεζομάντηλο.»

Ο κόσμος έμεινε άφωνος από την ωμή σκληρότητα της επίθεσης. Το πρόσωπο του Λούκας σκοτείνιασε αμέσως. Η περηφάνια εξαφανίστηκε και αντικαταστάθηκε από ντροπή και δάκρυα. Ψιθύρισε σπασμένα στη μητέρα του: «Συγγνώμη, μαμά… προσπάθησα.»

Η Έμιλι πάγωσε — μοιρασμένη ανάμεσα στο να παρηγορήσει το παιδί της και στο να φωνάξει στη γυναίκα που μόλις το είχε ισοπεδώσει. Αλλά ο Μάικλ πρόλαβε τα πάντα.

Με μια απότομη κίνηση βρέθηκε δίπλα στη μητέρα του. Έπιασε το χέρι της και, κοιτώντας τους καλεσμένους, είπε δυνατά και καθαρά:
«ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΛΩΝ.»

Ανέβασε το χέρι της Λορέττας, σχεδόν αναγκάζοντάς την να αντικρίσει το κοινό.
«Αυτή εδώ είναι η μητέρα μου, και την αγαπώ. Αλλά αυτά που είπε μόλις τώρα είναι απαράδεκτα. Το δώρο του Λούκας είναι το πιο όμορφο, στοργικό και προσεγμένο πράγμα που φοράει σήμερα οποιοσδήποτε εδώ μέσα. Αν κάποιος έχει πρόβλημα με τη νύφη, με τον γιο της ή με το φόρεμα… η έξοδος είναι εκεί.»

Τότε άφησε το χέρι της, γύρισε και αγκάλιασε σφιχτά τον Λούκας.
«Τώρα,» είπε στον έκπληκτο ιερέα, «μπορούμε επιτέλους να παντρευτούμε;»

Η τελετή συνεχίστηκε. Η Λορέττα έμεινε μόνη, αμίλητη, στην άκρη της αίθουσας — έχοντας αποτύχει θεαματικά να καταστρέψει την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής τους.