Για χρόνια, έδινα όλη μου την καρδιά και την ψυχή μου για να γιορτάσω τα γενέθλια του συζύγου μου, του Τοντ, μόνο για να συναντήσω αδιαφορία. Φέτος, η αίσθηση δικαιώματός του έφτασε σε νέα χαμηλά. Ζήτησε ένα υπερβολικό δείπνο για τα γενέθλιά του, αφήνοντάς μου όλη την οργάνωση ενώ εκείνος χασομερούσε. Αποφασισμένη να το κάνω ξεχωριστό, ετοίμασα προσεκτικά μια γκουρμέ γιορτή, από εκλεπτυσμένα ορεκτικά μέχρι μια λαχταριστή τριώροφη τούρτα.

Η μεγάλη μέρα ήρθε και, μόλις ήμουν έτοιμη να σερβίρω το γεύμα, ο Τοντ ανακοίνωσε με αδιαφορία ότι θα παραλείψει το δείπνο για να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι με τους φίλους του. Ταπεινωμένη και πληγωμένη, αποφάσισα να αναλάβω δράση. Συσκευάσα τα φαγητά και κατευθύνθηκα στο μπαρ όπου βρισκόταν ο Τοντ με τους φίλους του. Έστησα τη γιορτή σε ένα κοντινό τραπέζι και, με δυνατή φωνή, δήλωσα ότι αυτό ήταν το δείπνο γενεθλίων που εκείνος είχε αδιαφορήσει.

Η αναταραχή τράβηξε την προσοχή όλων στο μπαρ. Οι φίλοι του Τοντ γελούσαν ειρωνικά, ενώ οι ξένοι παρακολουθούσαν με περιέργεια την αναπάντεχη σκηνή. Ο Τοντ, κατακόκκινος από την ντροπή, ζήτησε εξηγήσεις. Απλά άφησα την κατάσταση να εξελιχθεί, καθώς οι γονείς του έφτασαν και τον επιπλήτταν για τη συμπεριφορά του.

Καθώς η νύχτα προχωρούσε, ένιωθα ικανοποίηση βλέποντας τον Τοντ να έχει ταπεινωθεί. Ο μπάρμαν, εντυπωσιασμένος από την τολμηρή κίνησή μου, μου πρόσφερε δωρεάν ποτά και με αποκάλεσε θρύλο. Εκείνο το βράδυ συνειδητοποίησα ότι δεν θα ανεχόμουν την εγωιστική του συμπεριφορά για περισσότερο.

Τις επόμενες εβδομάδες, η συμπεριφορά του Τοντ άλλαξε αισθητά. Έγινε πιο προσεκτικός και εκτίμησε τις προσπάθειές μου. Αν και δεν ζήτησε ακριβώς συγγνώμη, οι πράξεις του μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια. Έμαθα ότι μερικές φορές, λίγη δημόσια ταπείνωση μπορεί να είναι ένας ισχυρός καταλύτης για την αλλαγή.