Μια νεαρή γυναίκα είχε στο σπίτι της έναν τεράστιο πύθωνα. Κάποια μέρα όμως το κατοικίδιό της άρχισε να φέρεται παράξενα: σταμάτησε να τρώει και όλο πιο συχνά τυλιγόταν γύρω από τη μέση της. Μόνο αργότερα η ιδιοκτήτρια έμαθε κάτι φρικτό για το αγαπημένο της ζώο.

Τον πύθωνα τον έλεγαν Σάφραν — εξαιτίας των χρυσών κηλίδων που έλαμπαν πάνω στα λεία λέπια του. Η κοπέλα τον είχε υιοθετήσει τρία χρόνια νωρίτερα, και σύντομα η Σάφραν έγινε σχεδόν μέλος της οικογένειας. Οι συγγενείς της όμως δεν συμμερίζονταν τον ενθουσιασμό της:
— Είναι θηρευτής, πρόσεχε, της έλεγαν.
Εκείνη γελούσε:
— Μη φοβάστε, είναι ήμερη, γλυκιά. Η Σάφραν με λατρεύει, δεν θα μου κάνει ποτέ κακό.

Με τον καιρό, όμως, η συμπεριφορά του φιδιού άρχισε να αλλάζει.

Στην αρχή, οι αλλαγές φάνηκαν ασήμαντες. Η Σάφραν σταμάτησε να τρώει. Τις νύχτες έβγαινε από το τεράριουμ και τεντωνόταν κατά μήκος του σώματος της γυναίκας — το κεφάλι κοντά στον ώμο της, η ουρά στα πόδια. Καμιά φορά τυλιγόταν χαλαρά γύρω από τη μέση της και έμενε ακίνητη, σαν να «δοκίμαζε» κάτι.

Την ημέρα, η Σάφραν προτιμούσε τη δροσιά κάτω από το κρεβάτι, εκεί όπου η κοπέλα περνούσε ξυπόλυτη. Ξάπλωνε για ώρες, κινούσε ελαφρά την ουρά της, παρακολουθώντας ήσυχα τον ρυθμό της αναπνοής της ιδιοκτήτριάς της.

Μερικές φορές σέρνονταν μέχρι τον λαιμό της και σταματούσε κάτω από την κλείδα, αγγίζοντας το δέρμα της με τη διχαλωτή της γλώσσα. Η κοπέλα αστειευόταν λέγοντας πως ήταν «φιλί». Όμως σύντομα άρχισε να ξυπνά όλο και πιο συχνά τη νύχτα, νιώθοντας ένα βάρος στο στήθος της.

Μια νύχτα, ξύπνησε τρομαγμένη από έναν δυνατό συριγμό. Τότε κατάλαβε πως έπρεπε να πάει τη Σάφραν στον κτηνίατρο. Εκεί, άκουσε την αλήθεια — ανατριχιαστική και απρόσμενη.

Ο γιατρός εξέτασε προσεκτικά το φίδι, το ζύγισε και άκουσε τη διήγησή της για τα «αγκαλιάσματα» και την άρνηση τροφής.
— Βλέπετε, — είπε ήρεμα, — αυτό δεν είναι ένδειξη στοργής. Όταν ένας μεγάλος πύθωνας σταματά να τρώει και τεντώνεται δίπλα στο σώμα του ιδιοκτήτη του, στην πραγματικότητα… μετρά τη λεία του. Ελέγχει αν το μέγεθος είναι κατάλληλο. Και όταν τυλίγεται, πρόκειται για πρόβα στραγγαλισμού. Έχετε μια ενήλικη θηλυκιά — δυνατή, ικανή να κόψει την αναπνοή ενός ανθρώπου. Τέτοια περιστατικά είναι σπάνια, αλλά συμβαίνουν. Ειλικρινά, η Σάφραν σας προετοιμαζόταν να σας καταπιεί. Η συμβουλή μου: απομονώστε τη αμέσως και, καλύτερα, παραδώστε τη σε ειδικούς.

Τα λόγια του την πάγωσαν. Το βράδυ κάθισε στο κρεβάτι, κοιτώντας τη Σάφραν να γλιστρά ήσυχα πάνω στα σεντόνια. Κάποια στιγμή, το φίδι τυλίχτηκε γύρω από τα πόδια της — ακριβώς όπως στις φωτογραφίες όπου οι πύθωνες περιπλέκουν τα σώματα των θυμάτων τους. Μόνο που αυτή τη φορά, η γυναίκα δεν κοιμόταν.

Με προσοχή, πήρε τη Σάφραν στα χέρια, την έβαλε μέσα στο τεράριουμ, έκλεισε το καπάκι και κάθισε στο πάτωμα, σιωπηλή.

Το επόμενο πρωί τηλεφώνησε στο κέντρο φροντίδας ερπετών της πόλης. Το μεσημέρι οι ειδικοί ήρθαν και πήραν τη Σάφραν — σε έναν μεγάλο, ασφαλή περιέκτη, εκεί όπου θα τη φρόντιζαν σωστά και, επιτέλους, όπου όλοι θα ήταν ασφαλείς.