Ο σύζυγός μου κι εγώ οδηγούσαμε ήρεμα στον δρόμο, περιβαλλόμενοι από το φθινοπωρινό δάσος. Ήταν ένας ευθύς, γρήγορος δρόμος, όπου σχεδόν ποτέ δεν υπήρχε κίνηση. Αλλά εκείνη την ημέρα, κάτι φαινόταν διαφορετικό. Μπροστά μας, τα αυτοκίνητα είχαν σταματήσει εντελώς, σχηματίζοντας μια ατέλειωτη ουρά. Ο αέρας φαινόταν ακίνητος, σαν να είχε παγώσει και ο ίδιος ο χρόνος.

«Πρέπει να υπάρχει κάποιο ατύχημα», είπε ο σύζυγός μου ενώ πατούσε τα φρένα.
Συμφώνησα, αλλά σύντομα έμεινα άφωνη βλέποντας τι συνέβαινε πραγματικά.

Από το δάσος, κατευθείαν στον δρόμο, άρχισαν να βγαίνουν αρκούδες. Δεκάδες αρκούδες. Κάποιες μεγάλες, επιβλητικές, άλλες μικρά αρκουδάκια που τρέχανε κοντά στις μητέρες τους. Δεν γρύλιζαν, δεν επιτίθονταν, δεν φαινόντουσαν επιθετικές. Κινούνταν με μια αθόρυβη ανησυχία, σαν να τις κυνηγούσε κάτι αόρατο. Περπατούσαν ανάμεσα στα αυτοκίνητα με ηρεμία, αδιαφορώντας για τις κόρνες και τις φωνές των οδηγών. Ήταν μια σκηνή σχεδόν υπερβατική: μια ατελείωτη στήλη αρκούδων που διέσχιζε τον δρόμο, σαν να εγκαταλείπαν για πάντα το σπίτι τους.

«Συμπεριφέρονται παράξενα», ψιθύρισα. «Μοιάζει να τρέχουν από κάτι».

Κι είχα δίκιο. Όταν τελικά αποκαλύφθηκε η αλήθεια, όλοι μείναμε σοκαρισμένοι.
Οι αρκούδες διέφευγαν από έναν κίνδυνο. Λίγες μέρες αργότερα, ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ αποκάλυψε ότι κοντά στον ποταμό, μέσα στο δάσος, είχε κατασκευαστεί μια μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων. Τα χημικά απόβλητα και η δυσωδία διαχύθηκαν στον αέρα και το νερό, μολύνοντας την περιοχή. Τα ζώα, ανίκανα να αντέξουν τον θόρυβο και τη μυρωδιά, εγκατέλειψαν τις φωλιές τους και κατέβηκαν στον δρόμο αναζητώντας καθαρό αέρα.

Δεν πλησίασαν τους ανθρώπους από περιέργεια. Εκδιώχθηκαν.
Επιβίωσαν, ναι, αλλά έχασαν το σπίτι τους.

Η δημόσια οργή ανάγκασε να σταματήσουν οι εργασίες της μονάδας. Καθάρισαν την περιοχή, και σιγά-σιγά οι αρκούδες επέστρεψαν στο δάσος. Το γεγονός αυτό έγινε ένα οδυνηρό μάθημα: ο άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να καταστρέφει τη φύση για το δικό του όφελος.

Όταν τα ζώα βγαίνουν στον δρόμο, δεν είναι πάντα τυχαίο.
Μερικές φορές, είναι ένα αληθινό κάλεσμα για βοήθεια.