«Μωρό Χαλκ»: Το Νεογέννητο που Προκάλεσε Τις Προβλέψεις Φαίνεται Τελείως Διαφορετικό Σήμερα!: Δείτε τις Φωτογραφίες!
Αφού οι γιατροί της έδωσαν «μηδενικές πιθανότητες» επιβίωσης, το αγέννητο μωρό μιας μητέρας κατάφερε να υπερβεί όλες τις προβλέψεις, κερδίζοντας το παρατσούκλι «Μωρό Χαλκ» λόγω της σπάνιας κατάστασής της. Η Άρμανι, κόρη της Τσέλσεϊ και του Μπλέικ Μίλμπι, γεννήθηκε με λεμφάγγείωμα, μια πάθηση που προκαλεί μη καρκινικούς όγκους στα λεμφικά αγγεία. Ως αποτέλεσμα, ο άνω κορμός και τα χέρια της αναπτύχθηκαν σε ασυνήθιστα μεγάλο μέγεθος, δίνοντάς της την εμφάνιση ενός μικρού μυώδους «bodybuilder» και οδηγώντας τη μητέρα της να την αποκαλεί τρυφερά «Mini Hulk».

Η κατάσταση της Άρμανι διαγνώστηκε κατά την 17η εβδομάδα της εγκυμοσύνης της μητέρας της. Στη γέννηση, το βάρος της ήταν 12 λίβρες (περίπου 5,5 κιλά), γεγονός που προκάλεσε ερωτήσεις από αγνώστους που νόμιζαν ότι η Τσέλσεϊ περίμενε τρίδυμα. Παρά την απαισιόδοξη πρόγνωση, η Άρμανι έδειξε αξιοσημείωτη αντοχή, εκπλήσσοντας όλους στην αίθουσα τοκετού καθώς έκλαψε αμέσως μετά τη γέννα με καισαρική τομή στις 33 εβδομάδες. Ο πατέρας της, Μπλέικ, βρισκόταν έξω από την αίθουσα προσευχόμενος, ενώ η Τσέλσεϊ θυμάται ότι είχε κατακλυστεί από φόβο και υπέστη κρίση πανικού πριν τη γέννηση.

Όταν άκουσε την αρχική διάγνωση, η Τσέλσεϊ ένιωσε συντριμμένη και αποκαρδιωμένη. Ομολογεί ότι δεν είχε ξανακούσει ποτέ για την πάθηση και ότι οι εικόνες που βρήκε κατά την έρευνά της την ανησύχησαν βαθιά. Ένιωθε συναισθηματική αναταραχή, αναρωτώμενη γιατί η κόρη της είχε προσβληθεί ενώ είχε ήδη δύο υγιή παιδιά. Ωστόσο, η οπτική της άλλαξε μετά τη γέννηση της Άρμανι. Όταν τελικά είδε τη μικρή της κόρη, το κυρίαρχο συναίσθημά της ήταν ευγνωμοσύνη, και παραδέχτηκε ότι τα δάκρυά της δεν ήταν πια από φόβο, αλλά από σοκ και δέος για το θέαμα της κόρης της.

Μετά τη γέννησή της, η Άρμανι και η οικογένειά της μεταφέρθηκαν σε ένα εξειδικευμένο νοσοκομείο στο Σινσινάτι, όπου το μωρό ξεκίνησε την ανάρρωσή του. Η Τσέλσεϊ μοιράστηκε επίσης ότι αντιμετώπισε κατάθλιψη μετά τον τοκετό σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Περιγράφει το ταξίδι τους ως «ρόλερκοστερ», αναγνωρίζοντας τις καθημερινές δυσκολίες αλλά παραμένοντας αποφασισμένη να παραμείνει δυνατή για την Άρμανι και τα άλλα δύο παιδιά της.

Η οικογένεια παραμένει γεμάτη ελπίδα για το μέλλον της Άρμανι, καθώς η κατάστασή της έχει τη δυνατότητα βελτίωσης μέσω επερχόμενων χειρουργικών θεραπειών. Μέρος του υπερβολικού υγρού έχει ήδη αφαιρεθεί από τα χέρια της, και η μητέρα της πλέον την αποκαλεί τρυφερά «Squishy». Η Τσέλσεϊ σημειώνει επίσης ότι η Άρμανι φτάνει σε αναπτυξιακά ορόσημα, όπως το να γυρίζει από τη μία πλευρά στην άλλη και να προσπαθεί να πει «μαμά», κάτι που θεωρεί ένδειξη της εξαιρετικής προόδου της. Οι Μίλμπι είναι αφοσιωμένοι στο να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή ζωή στο «θαυματουργό» μωρό τους και γιορτάζουν κάθε μέρα τη μοναδικότητά της.