Ήμουν πάντα ένας αφοσιωμένος υπάλληλος που υπερηφανευόταν για τη δουλειά του, πιστεύοντας ότι είχα μια σταθερή σχέση με τον αφεντικό μου, τον Γκρεγκ. Ήταν αυστηρός, αλλά δίκαιος, και εγώ δούλευα ασταμάτητα για να αποδείξω την αξία μου όλα αυτά τα χρόνια. Έτσι, όταν με κάλεσε στο γραφείο του μια μέρα, περίμενα απλά μια συνηθισμένη συνάντηση. Αντίθετα, τα λόγια του αναστάτωσαν όλο μου τον κόσμο. «Λένα, πρέπει να σε απολύσουμε», είπε, αποφεύγοντας το βλέμμα μου. Η καρδιά μου χτύπησε δυνατά, καθώς προσπαθούσα να κατανοήσω τι συνέβαινε. «Τι; Γιατί;» ρώτησα, με τη φωνή μου να τρέμει από την αδυναμία πίστης. Ο Γκρεγκ ισχυρίστηκε ότι ήταν λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό, διαβεβαιώνοντάς με ότι δεν ήταν προσωπικό. Αλλά κάτι δεν έστεκε. Δεν υπήρχαν προειδοποιήσεις, ούτε σημάδια, και μόλις είχα ολοκληρώσει ένα σημαντικό έργο με θετικά σχόλια. Δεν ταίριαζε.

Το επόμενο πρωί, ξύπνησα με ένα μήνυμα που με έκανε να παγώσω: «Συνάντησέ με. Πρέπει να σου πω την αλήθεια. – Σάρα.» Η γυναίκα του Γκρεγκ. Δεν είχα μιλήσει μαζί της εδώ και χρόνια και δεν ήξερα καν ότι είχε τον αριθμό μου. Το μυαλό μου πήγαινε 1000. Γιατί επικοινωνούσε τώρα; Τι ήξερε; Διστακτικά συμφώνησα να τη συναντήσω σε ένα μικρό καφέ στο κέντρο. Όταν έφτασα, η Σάρα ήταν ήδη καθισμένη, σφίγγοντας τα χέρια της νευρικά. «Ευχαριστώ που ήρθες», είπε με χαμηλή και σοβαρή φωνή. Ένιωθα την ανησυχία της. «Ξέρω ότι αυτό πρέπει να φαίνεται παράξενο, αλλά πρέπει να ακούσεις την αλήθεια.» Κάθισα κοντά της, η καρδιά μου χτύπαγε πιο γρήγορα. «Τι συμβαίνει;»

Η Σάρα πήρε μια βαθιά ανάσα πριν ρίξει τη βόμβα. «Ο Γκρεγκ δεν σε απέλυσε λόγω περικοπών. Αυτό ήταν ψέμα», παραδέχτηκε, με τη φωνή της να τρέμει. Ένιωσα το στομάχι μου να πέφτει. «Τι εννοείς;» ρώτησα. «Σε απέλυσε εξαιτίας εμένα», ομολόγησε. Η σύγχυσή μου βάθαινε. Η Σάρα εξήγησε ότι ο γάμος της κατέρρεε εδώ και μήνες. Ο Γκρεγκ είχε απομακρυνθεί, ήταν αφηρημένος, και όταν τον αντιμετώπισε, ανακάλυψε το λόγο. Είχε αναπτύξει συναισθήματα για μένα. Είχε πείσει τον εαυτό του ότι η εμμονή του ήταν δικό μου φταίξιμο και αποφάσισε ότι η απόλυσή μου ήταν ο μόνος τρόπος να «σώσει» τον γάμο του.

Τα λόγια της με σοκάρισαν. Δεν είχα δώσει ποτέ στον Γκρεγκ κανένα λόγο να πιστέψει ότι τον ενδιέφερα, και όμως πλήρωνα το τίμημα για τις δικές του εσωτερικές μάχες. «Την νύχτα πριν την απόλυσή σου, είχαμε έναν τεράστιο καυγά», συνέχισε η Σάρα. «Του είπα να διαλέξει—εμένα ή εσένα. Και διάλεξε να σε απολύσει.» Το κεφάλι μου γύρισε καθώς συνειδητοποιούσα πόσο βαθιά είχα προδοθεί. Είχα χάσει τη δουλειά μου, όχι λόγω απόδοσης, αλλά γιατί ο αφεντικός μου δεν μπορούσε να διαχειριστεί τα δικά του συναισθήματα. Ήμουν το «παράπλευρο θύμα» σε έναν γάμο που κατέρρεε και στον οποίο δεν είχα καμία συμμετοχή. Το βάρος όλων αυτών με πλάκωσε, αλλά τουλάχιστον τώρα ήξερα την αλήθεια.

Καθώς έβγαινα από το καφέ, το φωτεινό φως του ήλιου φαινόταν σχεδόν να κοροϊδεύει την καταιγίδα που υπήρχε μέσα μου. Η εμπιστοσύνη μου στον Γκρεγκ είχε καταρρεύσει, η καριέρα μου είχε αφαιρεθεί για λόγους πέρα από τον έλεγχό μου. Αλλά παρά την οργή και τη θλίψη που απειλούσαν να με καταβάλουν, ήξερα κάτι σίγουρο—δεν θα το άφηνα να με καθορίσει. Ο Γκρεγκ μπορεί να προσπάθησε να με σβήσει από τη ζωή του, αλλά εγώ είχα ακόμα τις ικανότητές μου, την αποφασιστικότητά μου και την αυτοεκτίμησή μου. Και αυτή η αλήθεια, όσο κι αν πόνεσε, θα ήταν το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα ξαναχτίσω το μέλλον μου.