Ο άντρας εξαπατούσε τη γυναίκα του και σχεδίαζε μυστικά τις διακοπές του με τη νεαρή ερωμένη του, χωρίς να φαντάζεται καν ότι η σύζυγός του ήξερε ήδη για τις απιστίες του. Μια τέτοια έκπληξη δεν την είχε προβλέψει ποτέ.

Ο Mark ζούσε εδώ και εβδομάδες σε σιωπηλή ανυπομονησία. Οργάνωνε προσεκτικά το μυστικό του ταξίδι: επέλεξε έναν ηλιόλουστο παραθαλάσσιο προορισμό στη δυτική ακτή, έκλεισε ένα ρομαντικό θέρετρο για δύο και έκρυψε τα εισιτήρια βαθιά μέσα στο αυτοκίνητο, κάτω από ένα σωρό έγγραφα. Για τη γυναίκα του ετοίμασε ένα ψεύτικο έγγραφο για μια δήθεν επαγγελματική αποστολή.

Το βράδυ γύρισε σπίτι, εμφανιζόμενος κουρασμένος.

«Αύριο πρέπει να φύγω για δουλειά», είπε αδιάφορα.

Η Samantha απλώς κούνησε το κεφάλι. Τους τελευταίους μήνες ο Mark ήταν ψυχρός, απομακρυσμένος και συνεχώς εκνευρισμένος. Αλλά ήταν τόσο σίγουρος για το ψέμα του που δεν παρατήρησε πόσα είχε ήδη καταλάβει εκείνη.

Η Samantha είχε ήδη υποψιαστεί. Το ένστικτό της της έλεγε συνέχεια ότι η δουλειά δεν ήταν η αλήθεια – υπήρχε μια άλλη γυναίκα.

Μέχρι εκείνο το βράδυ, όμως, δεν είχε αποδείξεις.

Μετά τα μεσάνυχτα, όταν ο Mark κοιμόταν, εκείνη κατέβηκε αθόρυβα στο γκαράζ. Με το φως του κινητού της εξέτασε το αυτοκίνητο. Δεν πέρασε ούτε ένα λεπτό μέχρι να βρει αυτό που έψαχνε: προσεκτικά διπλωμένα εισιτήρια για δύο άτομα – με το όνομα της ερωμένης να φαίνεται καθαρά ως δεύτερη επιβάτιδα.

Η Samantha πάγωσε για μια στιγμή. Μετά πήρε βαθιά αναπνοή και επέστρεψε στο σπίτι, καθισμένη στην κουζίνα σιωπηλή για ώρα.

Θα μπορούσε να φωνάξει. Να πετάξει τα ρούχα του έξω ή να καλέσει την ερωμένη.

Αλλά αποφάσισε κάτι άλλο. Μέχρι το πρωί είχε ένα σχέδιο που θα αιφνιδίαζε πλήρως τον Mark.

Βγήκε από την αποθήκη ένα σακί αλεύρι, χώρισε λίγο σε μικρές διάφανες σακουλίτσες και τις σφράγισε προσεκτικά. Τα πακέτα έμοιαζαν ύποπτα – αρκετά για να προκαλέσουν ερωτήσεις, αλλά τελείως ακίνδυνα.

Τα έκρυψε βαθιά μέσα στις αποσκευές του Mark.

Την ημέρα της αναχώρησης, ο Mark ήταν στην καλύτερη διάθεση. Δίπλα του η ερωμένη του περπατούσε χαλαρή. Κανείς τους δεν υποψιαζόταν τίποτα.

Όμως όταν οι αποσκευές πέρασαν από τον έλεγχο, ξαφνικά χτύπησε συναγερμός. Οι υπάλληλοι αντάλλαξαν βλέμματα και πλησίασαν τον Mark.

«Παρακαλώ, ακολουθήστε με σε ξεχωριστό δωμάτιο», είπε ένας υπάλληλος.

Η ερωμένη του νευρίασε.

«Τι συμβαίνει;» ρώτησε τρομαγμένη.

«Απλά ένας τυπικός έλεγχος», απάντησε ήρεμα ο υπάλληλος.

Ο Mark ακολούθησε ήρεμος, βέβαιος ότι στο κουτί του υπήρχαν μόνο μαγιό, μπλουζάκια και σανδάλια.

Όταν όμως άνοιξαν τις αποσκευές και ο υπάλληλος έβγαλε τις μικρές σακουλίτσες με λευκή σκόνη, ο Mark ένιωσε ξαφνικά ξηρότητα στο λαιμό.

«Τι είναι αυτό;» ρώτησε αυστηρά ο υπάλληλος.

«Ε… δεν ξέρω!» ψέλλισε ο Mark.

Ακολούθησαν ώρες ανάκρισης. Επαναλάμβαναν τις ίδιες ερωτήσεις, έλεγξαν έγγραφα, κάλεσαν ειδικούς, αναζήτησαν κάθε γωνιά των αποσκευών του.

Η ερωμένη τον καλούσε συνεχώς, μετά λιγότερο συχνά, και τελικά σταμάτησε – πέταξε μόνη της.

Μετά από πολλές βασανιστικές ώρες, μπήκε ένας ειδικός.

«Δοκιμάσαμε τη σκόνη. Είναι… απλό αλεύρι.»

Οι υπάλληλοι αντάλλαξαν βλέμματα, πλέον εκνευρισμένοι.

«Μπορείτε να φύγετε, κύριε. Ωστόσο, η πτήση σας έχει ήδη αναχωρήσει.»

Ο Mark πήρε τις αποσκευές του και προσπάθησε να επικοινωνήσει με την ερωμένη, αλλά εκείνη δεν απάντησε. Ο δρόμος προς το σπίτι φαινόταν ατελείωτος.

Όταν άνοιξε την πόρτα, ένιωσε την καρδιά του να βυθίζεται. Το σπίτι ήταν άδειο. Η Samantha είχε πάρει τα παιδιά και είχε φύγει.